Może to nie był maraton wystawowy, ale z całą pewnością intensywne 2 dni autoprezentacji moich porcelanek.
Intensywne, nie tylko z punktu widzenia moich psów, ale również dla mnie samej.
W sobotę  1.10.2016 rozpoczęliśmy od Krajowej Wystawy Psów Myśliwskich w Rybniku.
Tym razem " tylko " w duecie - Bono Nova Espera  i  Licentia Poetica Roborovski.
Nasz początkujący  junior, Bono (na przekór dotychczasowym wystawom ) miał  akurat  "gorszy dzień".
Był rozkojarzony, pobudzony i raczej mało chętny do współpracy. Nie umknęło to oczywiście uwadze sędziego, który chociaż ocenił
go bardzo dobrze, przyznając ocenę doskonałą, tytuł Zwycięzcy Młodzieży, Najlepszego Juniora i BOS, to jednak  tytuł Best of Breed zarezerwował dla naszej słodkiej Poetici. Wdzięczna, niezwykle kobieca, krucha ,delikatna, pełna uroku, a jednak zdyscyplinowana udowodniła, że "małe też jest piękne ".Potwierdziła to zresztą w konkurencjach finałowych uzyskując IV lokatę w Best in Group VI.

Zdjęcia  01.10.2016

Niedziela  2.10.2016  to dalsza rywalizacja w Rybniku tym razem  na XXXIV Krajowej Wystawie Psów Rasowych.
Tłok na ringach i duża liczba zwiedzających tym razem nie przeszkodziły naszemu BONO w walce o tytuł Zwycięzcy Rasy.
Pokonał w rywalizacji wczorajszą zwycięzczynię Poeticę otrzymując tym samym nominację do rywalizacji finałowej w grupie VI.
Dodatkowo Pani sędzia Izabella Krasowska - Salamon  opisała go jako " bardzo eleganckiego psa, o bardzo ładnej głowie, pięknie osadzonych uszach i świetnej psychice ". Na finałach nie zawiódł, uzyskując  III lokatę w Best in Group VI.
Poetica równieź nie mogła czuć się zawiedziona.Ocena doskonała, tytuł Najlepszej Dorosłej Suki ( Best Bitch ),BOS oraz świetne uzasadnienie oceny są także doskonałą nagrodą.
"Ładna suczka, doskonałe proporcje i wyraz rasy, dobry przód , głęboka klatka piersiowa, prawidłowe linie, płynny ruch, bardzo dobra psychika".
Może dla niektórych to drobiazg , banał , ale dla mnie niezwykle istotny jest fakt, że ZAWSZE w swoich ocenach sędziowie doceniają doskonałą psychikę moich psów. Bo faktycznie, one nigdy nie są agresywne, lękliwe, niezrównoważone -  wręcz przeciwnie - otwarte i przyjazne.

Jestem dumna, bo to bardzo ważny element  procesu hodowlanego.
Czasami w pogoni za wystawowym ideałem hodowcy zupełnie o tym zapominają.
A szkoda.